Merhaba Sevgili Yapımlab Takipçileri,
Geçtiğimiz çalışmalarına başlayan yapımlab'ın ilk katılımcılarından biri olan Emre Saraç'in yazısını sizlerle paylaşmak istedim. Bu öğrenciler yani Cansev Erdemir, Emre Saraç ve Emre Akyiğit geçtiğimiz yaz boyunca hem atölyelere katıldılar, hem de sektörel deneyimler yaşadılar... Halen, üniversite eğitimlerinin yanısıra Yapımlab'ın çeşitli atölyelerinde hem asistanlık yapıyorlar, hem de eğitim alırken deneyimler yaşıyorlar. Zaten 'bilgi'de bu eğitim ve deneyim ile oluşuyor... Yeni yılda, öğrencilerimden buna benzer geribildirimler aldım ve çok mutlu oldum.
...Ve sizlerle paylaşmak istiyorum.
KÜÇÜK ADIMLAR
2010 yılı Haziran ayı ortasında elim titreye titreye telefonumu aldım, ekranına hafifçe dokundum ve telefonun çalma sesini bekledim. Meşgul. 15 dakika sonra tekrar denedim. Yine meşgul. “Elbette öyledir, bana ayıracak vakti var mıdır acaba?” diye sıkılarak düşündüm. Son bir kez şansımı deniyorum dedim, aradım, çalmaya başladı.
Kısa bir süre sonra ZeynoFilm ofisinin alt katında, yuvarlak masanın etrafında YapımLab için oturanlardan biri idim. Birkaç amatör çalışmam vardı, ancak asla sinema sektörünün profesyonel olarak içinde yer almamıştım. Sayfalarca not tuttum o gün, filmler, yönetmenler, şirketler, fonlar, rakamlar… Akşamında benimle beraber YapımLab’a katılan yakın dostum Emre Akyiğit ile tuttuğumuz heyecanla notların üstünden geçerken bir parçası olmayı hayal ettiğimiz “sinema”nın haritasına baktığımızı fark ettik. Her YapımLab ile girdiğimiz bu yolda küçük bir adım atıp engelleri, kısayolları, alternatifleri ile önümüzde bir yolun çizildiğini görmeye başladık.
Teorik öğrenimimizi tam gazla sürdürürken, Emre Akyiğit karşımıza ilk pratik fırsatımız çıktı: Kutluğ Ataman Belgesel Projesi. İlk asistanlık fırsatımız Kutluğ Ataman gibi önemli bir sanatçının yanında yapacak olmanın verdiği coşku bir yana, çekim ekibi, İstanbul Modern’in organizasyon ekibi ve dünyanın en önemli küratörleri arasında koordinasyonu sağlamak üzerine kurulu görevin bize verilmesi baş döndürücüydü. Ancak Murphy Kanunu iş başındaydı, ilk toplantımıza İstanbul trafiği dolayısıyla geç kalmamızdan New York MoMA’nın küratörü Glenn Lowry’nin çekim saati ile aynı anda bir görüşmesi dolayısıyla çekimi ertesi sabah sekizde Swiss Otel’in Executive Lounge’ında yapmamıza kadar birçok engel ile karşılaştık. Her seferinde ise yaptığımız hatalardan dersimizi aldık ve bir daha gerçekleşmediğinden emin olduk.
Bazen kendimi geride bıraktığım birkaç aya ve önümde çizilmiş yola bakıp düşünüyorum; küçük adımlar atarak başladım, lakin YapımLab ve Kutluğ Ataman projesinden elde ettiğim bilgi ve tecrübeler sayesinde yakında “yapımcı” olmaya doğru koşuyor olacağıma inanıyorum.
Emre Saraç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder